خداوند بزرگ به خود «عصر» قسم می خورد برای اهمیت دادن به

موضوع که « انسانها در حال خسر و زیان کار شدن »می باشد.

منظور از عصر چیست؟ مفسرین عصر نزول ، عصر روزها، عصر

امام عصرعج و... را ذکر کردند. اما با تامل در عصر که در قرآن و لغت 

به کار رفته، نکته جالبی به دست می آید و آن دو چیز در معنای

عصر است : یکی عنصر« زمان» و دیگر« مشکلات و سختی ها در آن»

رابطه اینها با هم چیست ؟

در ماده «عصر» عصاره ، چکیده و نتیجه نهایی کارها نهفته است .

اعصر خمرا ..1یعنی فشردن انگور برای گرفتن شراب 

یا انزلناه من المعصرات ماء ثجاجا ..2ریزش باران بر اثر فشار و عصاره گیری از ابرها

یعنی عنصر فشار و عصاره گیری از معنای لغوی آن فهمیده می شود.

بنابراین در اثر گذشت زمان و زیر فشار قرار گرفتن ،عصاره زندگی انسان 

آن گرفته می شود .

مانند؛ عصاره گیری از میوه که آب آن باقی و تفاله آن را بیرون می ریزند ،

روح انسان هم در اثر فشار و سپری شدن زمان ، صقیل داده می شود و

از کالبد جسم یا غرایز حیوانی جدا خواهد شد. و از طرفی هم

جریان استحاله و تغییر  دائمی در آن مشاهده می شود، همانطوری

که انگور به شراب بعد به سرکه تبدیل می شود. طریقه ورود انسان به

دنیا و خارج شدنش را به نمایش می گذارد که در اثر این مشکلات و تحمل

آنها «صیرورت یعنی شدن» پیدا کرده و به لقاء الهی بار می یابد. به

شرطی که در اثر فشار در طول زندگی  بریده و خسته نشود و بی راهه نرود. 

راه آن اسقامت در ایمان و عمل صالح و توصیه است. گویا اکثریت انسانها در

این راه سخت ، کم می آورند و عموما زیان کار خواهند شد که خداوند 

کلمه انسان را با الف و لام (کل)ذکر می کند .

در بعضی از روایات3 آن را به عصر امام زمان عج تطبیق داده اند ، تناسب به

این معنا دارد . چون امام عصر عج عصاره هستی و امام عصر هست ؛یعنی

مجموع هستی همه ماموم اند ، امام و پیشوای آنها امام عصر عج است .

لذا هر فشار و سختی که بر تک تک آنها بیاید ، اول آن فشار بر قلب حضرت

که امام است  می آید و بعد به ماموم ، نتیجه منطقی این که خدا

می داند که هر گناه ما چقدر قلب حضرت را فشار  و به درد می آورد .!!!!

 1- سوره یوسف آیه 36

2-نباء آیه 14

3-مفضل بن عمر می گوید از حضرت صادق علیه السّلام سؤال نمودم از

«وَ الْعَصْرِ» حضرت فرمود: «العصر خروج القائم (عجل اللّه فرجه)

تفسیر برهان :ج 4 ص 504-